Rom blogt

We hebben nog bijna één derde jaar te gaan, maar het lijkt alsof de veertigste editie al bijna begint. Zo voelt het. De Vastelaovend en Pasen waren vroeg. Dat zou het kunnen zijn. Want meestal is het operationele vizier vanaf Carnaval echt op de komende editie gericht. En dan zijn het nog maar een paar maanden. Vanaf dan worden de details georganiseerd en ingevuld. En dat is nu zo. De eerste vijftig namen worden volgende week bekend gemaakt. En er zijn nog een paar andere jubileumnieuwtjes in het vat. Daar wordt nu volop aan gewerkt. De vlag hangt er goed bij. De Vriendenshirts zijn al binnen. De nieuwe tenten zijn besteld en op tekening ingericht. De commissies zijn volop aan de slag en straks zijn er weer honderden vrijwilligers ingelicht op wat komen gaat. Dan lopen er vanaf donderdag zeven uur weer duizenden bezoekers door de feestelijke hoofdingang. Dan staan er honderden vrijwilligers in de startblokken bij de bars, kassa's, info, vrijwilligersgebied, backstages en oefenen de presentatoren op hun tekst. Dan klinken de eerste tromgeroffels, zangeressen en gitaarriffs over de menigte. Dan hebben we rondleidingen voor gemeente ambtenaren, vrienden, sponsoren en subsidienten door het Julianapark. Dan dansen de ouderen onder ons op de vrijdagmiddag. Dan heeft de Picknick der Gebroken Harten nog iets speciaals in petto. Dan neuriën we met z'n allen mee op die hopelijk zonnige zondagmiddag terwijl de vogeltjes fluiten. Dan.... maar zover zijn we nog niet. Gelukkig hebben we nog bijna één derde jaar voor ons.